تبیین الگوی رفتار استنادی و تعیین میزان همکاری علمی پژوهشگران در مجله های علمی - پژوهشی زمین شناسی ایران

چکیده هدف: تحلیل مقاله‌های منتشر شده در مجلات علمی-پژوهشی رشته زمین­شناسی، به منظور تبیین الگوی رفتار علمی نویسندگان و تعیین میزان همکاری علمی محققان این حوزه طی سال­های 1383-1388 است.  روش: روش پژوهش کتابسنجی و تحلیل استنادی است. جامعه مورد پژوهش شامل تمام نشریات علمی–پژوهشی مصوب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تا سال 1389 می­باشد. به منظور سنجش میزان همکاری علمی، از شاخص ضریب همکاری علمی(CC) بین نویسندگان استفاده شده است. یافته­ها: نتایج نشان داد که از مجموع کل 604 مقاله، تعداد 59 مقاله (78/9 درصد)، توسط یک نویسنده و مابقی مقاله­ها (23/90 درصد)، بیش از یک نویسنده داشته­اند. میانگین ضریب همکاری(هم­نویسندگی) در طول شش سال برابر با 056/0 محاسبه گردید. بیش از 70 درصد مقالات منتشر شده توسط تعداد کمی از نویسندگان(30 درصد) منتشر شده بود. نتیجه­گیری: نتایج آزمون لوتکا نشان داد که الگوی ­نویسندگی با در نظر گرفتن نویسنده اول و همه نویسندگان با قاعده لوتکا مطابقت دارد. همچنین روند تولیدات علمی حوزه زمین­شناسی در این دوره رشد داشته است.